การจำแนกพื้นที่อันตรายนั้นจะเป็นไปตามมาตรฐานสากลหลัก 2 มาตรฐาน คือ 1. มาตรฐาน IEC (สำหรับประเทศยุโรป และประเทศอื่นๆ) และ 2. มาตรฐาน NEC (สำหรับประเทศอเมริกา)โดยจะแบ่งพื้นที่ตามระดับความเสี่ยงดังต่อไปนี้

IEC
Zone 0 หรือ 20 จะเป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงมากที่สุด ซึ่งจะแทบไม่มีอุปกรณ์ไฟฟ้าในพื้นที่นี้เลย
Zone 1 หรือ 21 จะเป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการระเบิดมาก
Zone 2 หรือ 22 จะเป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการระเบิดน้อย

NEC
พื้นที่ Class 1 Division 1 และ Class 2 Division 1 จะเป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการระเบิดมาก
พื้นที่ Class 1 Division 2 และ Class 2 Division 2 จะเป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการระเบิดน้อย

ซึ่งการใช้โคมไฟกันระเบิดในแต่ละพื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่างกัน ก็จะใช้โคมไฟคนละรุ่นกัน โดยที่โคมไฟที่ใช้ในพื้นที่ zone 1 ซึ่งเป็นพื้นที่เสี่ยงมาก ก็จะมีโครงสร้างโคมแข็งแรงและมีราคาสูงกว่าโคมไฟที่ใช้สำหรับพื้นที่ zone 2 เป็นต้น

โดยปกติแล้วในแบบก่อสร้างจะมีการระบุความเสี่ยงของแต่ละพื้นที่โดยวิศวกรไฟฟ้าผู้ออกแบบอยู่แล้ว ว่าในแต่ละพื้นที่เป็นพื้นที่ความเสี่ยง Zone 1 หรือ Zone 2

หากไม่สามารถหาแบบที่มีการกำหนดความเสี่ยงไว้ได้ จำเป็นต้องปรึกษาวิศวกรไฟฟ้าร่วมกับเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยของทางโรงงานเพื่อที่จะจำแนกพื้นที่เสี่ยง

ใบรับรองมาตรฐาน Certificate สำหรับโคมไฟกันระเบิดนันมีความสำคัญมาก เนื่องจากโคมไฟกันระเบิดเป็นอุปกรณ์สำคัญ หากผลิตไม่ได้มาตรฐานแล้วมีโอกาสสร้างความเสียหายให้กับพื้นที่หน้างานได้มาก โดยในประเทศไทยจะใช้มาตรฐาน ATEX และ IECEx เป็นหลัก หากโคมไฟไม่มีมาตรฐานดังกล่าว ถ้าหากเกิดเหตุระเบิดขึ้นมาบริษัทประกันจะมีรับผิดชอบ ดังนั้นต้องถามหาใบ Certifciate ATEX หรือ IECEx ทุกครั้งก่อนซื้อโคมไฟกันระเบิด (วิธีการดู และตรวจเช็คใบ Certificate ปลอม)

คำตอบคือ หน้างานที่เป็นพื้นที่อันตราย (Hazardous area) นั้นจำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ รวมถึงการติดตั้งที่เป็นแบบกันระเบิดด้วย ดังนั้นการเปลี่ยนโคมไฟเดิม เป็นโคมไฟกันระเบิดแล้ว วิธีการติดตั้ง กล่องพักสายไฟ เต้ารับ สวิตท์ไฟ หรือ พัดลม มอเตอร์ต่างๆ ที่อยู่ในพื้นที่นั้น จำเป็นต้องเปลี่ยนมาใช้เป็นแบบกันระเบิดด้วย